Groot verdriet ...

Gouda, 6 december 2012 Als laatste van onze eerste 3 gezamenlijke kattenvrienden is Poekie nu ook van ons heengegaan. Ondanks allerlei kwaaltjes en suikerziekte heeft hij de mooie leeftijd van dik 18,5 jaar gehaald. Sinds het overlijden van Felix in 2009 heeft hij nog 3 jaar lang Golden Years mogen hebben, waarvan hij voluit heeft genoten. Omdat het steeds moeilijker werd voor hem om overal op te klimmen, stonden er bij zijn favoriete slaapplekken krukjes zodat het wat makkelijker voor hem was. Later werd de trap te veel voor hem en kreeg hij een eigen matrasje en kattenbak in de woonkamer. Voor het slapen gaan namen we wel altijd even mee naar boven om te kroelen in bed, waarna hij lekker op zijn eigen traagschuim matras kon gaan slapen. Gisteravond heeft hij nog gezellig gespeeld met het Sinterklaaspapier en ook vanochtend vroeg ging alles nog prima. Later in de ochtend heeft hij echter waarschijnlijk een beroerte gekregen en ging hij snel achteruit. Gelukkig hebben we allebei nog uitgebreid afscheid van hem kunnen nemen. Op weg naar de dierenarts besloot hij zelf dat hij echt klaar was. We missen hem enorm en zullen hem en zijn stokjes nooit vergeten. Rowdy en Rosita

Gouda, 23 oktober 2009 Vandaag hebben we ook afscheid moeten nemen van onze geliefde Felix. Al vanaf kleins af aan had hij een hartruisje, maar daar trok hij zich niets van aan. Rennen, vliegen, klieren, geen probleem. Het huis en tuin waren zijn domein en daar regeerde hij over als een keizer. In februari van dit jaar ging het ineens slecht met hem. Op zaterdagavond zijn we toen met een zwaarbenauwde Felix naar de dierenarts gegaan, waar geconstateerd werd dat hij vocht achter z'n longen had door het minder goed functioneren van zijn hart. Sinds die tijd, bij ons bekend als zijn reservetijd, hielpen we hem het vocht kwijt te raken door plasmiddelen en zijn hart te ondersteunen met medicatie. Met ups en downs heeft hij nog een prima tijd gehad en kon hij in de zomer weer hele dagen in zijn geliefde tuin regeren. Gisteravond was hij nog in redelijk goede doen en verwachtten we niet dat het zo snel om zou slaan. Vanochtend was hij weer benauwd en hoopten we hem met plasmiddelen en hartpil weer op de rails te krijgen. Echter, binnen een uur had hij het zwaar benauwd en ging hij snakken naar adem. Hoe graag we hem ook nog bij ons wilde houden, dit kon echt niet meer. Met pijn in ons hart hebben we contact op genomen met onze dierenarts en moesten we rond 9 uur definitief afscheid van hem nemen ... We missen ook hem allemaal enorm en zullen ook hem nooit vergeten. Rowdy, Rosita en Poekie

Gouda, 8 november 2008 Goofy, één van onze drie zeer geliefde kattenvrienden, is niet meer. Ongeveer twee maanden geleden was hij zeer benauwd en wilde ��n van zijn pupillen niet meer vernauwen. Na een zeer uitgebreid onderzoek kon de oorzaak toch niet echt gevonden worden. Een flinke dosis ontstekingsremmer en pijnstiller brachten verlichting, de benauwdheid verdween, de pupilreflex kwam terug en daarmee werd hij weer de kat zoals wij hem kenden. Helaas kreeg hij vorige weekend ineens een enorme terugval, waardoor hij binnen een paar dagen veranderde van een blije, gezonde, stevige en sterke kater in een zielige, magere, oude kat, die het niet meer aan kon. Zijn nieren hadden het bijna opgegeven, zijn eetlust was verdwenen en hij was vreselijk moe. Wij hebben de afgelopen dagen en nachten in samenwerking met onze dierenarts op diverse manieren geprobeerd hem weer aan te laten sterken, maar dat had weinig resultaat. Het was onvermijdelijk dat wij, na bijna 15 jaar veel lief en weinig leed gedeeld te hebben, gisteren met enorm veel pijn in ons hart afscheid van hem hebben moeten nemen .... hij wilde nog wel, maar kon niet meer. We missen hem allemaal enorm en zullen hem nooit vergeten. Rowdy, Rosita, Poekie en Felix